نسل نیمه سوخته

ما از نسلی متفاوت هستیم، نسلی که دیگر تکرار نمی شود...
ما، هم بوی خزینه و آب انبار حمامهای عمومی یادمان است و هم، نشستن و لذت بردن در جکوزی و ماساژ با آب گرم.

 ما همانهایی هستیم که با ژیان دایی جان میرفتیم سیزده بدر و چند سال بعد توی خیابانونهای شهر، با دهانی باز ، ماشینهای بوگاتی و مازراتی را شمرده ایم!

ما  همانهایی هستیم که از بازی هفت سنگ و  کوبیدن کف دست روی عکس آدامس فوتبالی گذشتیم و به بازی پوکمنگو رسیدیم...

ما نسلی هستیم که از جاهلهای فیلمهای مسعود کیمیایی تا تیپهائی مثل گلزار را در سینما پاییده ایم و از نعره های لوتی های توی فیلم فارسی تا صدای عشوه های پسران دخترنمای این سالهای سینمای ایران را هم شنیده ایم!

ما نسل عجیبی هستیم که دیروز با سکه دوزاری ، ارتباط تلفنی برقرار میکردیم و امروز با موبایلمون، پول جابجا میکنیم ...

ما استثنائیم ... نسل قبل از ما اینچنین نبود و نسل بعد از ما هم اینچنین نخواهد بود ..

ما ساعتی که با اثر گاز دندان روی مچ دست و کشیدن عقربه هایش با خودکار بیک ایجاد میشد را تجربه کرده ایم تا آیواچ و ساعت سامسونگ را.

ما راهی طولانی را یک شبه رفته ایم!
نسل قبل از ما رفتند و اینهمه اتفاقات عجیب و غریب دنیای مدرن را ندیدند و نسل بعد از ما هم می آیند، در حالی که به علت استفاده از رایانه در کلاس هایشان، هیچ حسی نسبت به بوی دفترهای کاهی و نو در اول مهر ندارند!

ما نسل خوبی بودیم! قدر ما را بدانید که در جهان چنین نسلی که هم جواد یساری را درک کرده باشد و هم جاستین بیبر را ، دیگر نخواهد آمد!

ما تابستانهایمان به میوه چینی از باغ های مردم و توت خوردن در کوچه ها گذشت و ناگهان توی چند تابستان بعد با تورهای تایلند و آنتالیا مواجه شدیم!

به خدا ما کم گناه تریم از آنانکه ما را به مسلخ هویت سنتی مان بردند و ناگهان سطل آب سرد دنیای به اصطلاح پیشرفته را آنچنان ریختند روی سرمان که از شدت سرما به نفس نفس افتادیم!
0قاسم شریفی0